Dokumenty gnhi. 039plhvkq
wyprawa przyrodnika do dzikiego świata: badania i rozwiązania
pragmatyczne
Tomasz quatl- Pietrzak
opublikowano na luchowicz gabinet// gnhi.pl. wrzesień 2014.
Materyał naukowy, to obraz wartości badawczej na stronie gnhi.pl celem
budowania potencjału w ramach programu Badania i Rozwój z tytułu projektów
realizowanych przez luchowicz gabinet. wykorzystywanie zasobów naturalnych
bjologicznych// stworzenia i badania// dobra praktyka przyrodnicza. Wybrane
krótkie zapisy.
Ale owa wyprawa to przede wszystkim walka jaką się stacza w celu
wykazania doświadczalnie i metodycznie wartości biologicznej. Jest to ten projekt,
w którym nauka wkracza do każdego działania co do natury tego zagadnienia. Wyprawa
do dzikiego świata jest elementem prawdziwego analitycznego działania znanego
pod nazwą: LUCHOWICKI TRAKTAT PRZYRODNICZY. Obraz jest prezentowany jako szerokie spektrum pod działaniem luchowicz gabinet.
„Cieszył się wędrówką do nieznanych miejsc, oglądaniem nieznanych rzek,
a trudy wynagradzała mu pasja poznania” tak pisał kiedyś Owidiusz. I również dziś
owa pasja poznania rozgrywa się na naszych oczach w regionach zapomnianych.
Wyprawa do dzikiego świata to zoologia kuriozalna. To powiew ożywczy
powietrza. Jest w tym jakieś zrozumienie, które rządzi zasobami biologicznymi.
Należy przeto sądzić, iż w owych populacjach istnieją różne formy zwierzęce w
wielkiej liczbie gatunków. Populacje są tutaj jednak istotne jako, iż wiele z nich stoi
na granicach gatunków. Gatunki są przeto opisane jako izolowane od siebie
populacje. Wiele ze zwierzęcych populacji jest znanych w tzw. etnowiedzy.
Nazywa się ich różnie i to jest również tematem frameworku zwanego wyprawą.
Ciągnąc dalej analizę przedstawiamy jasne teorie i przekazy na
tematy, które dla człowieka wydają się być nieodgadnione.
Idziemy w jakiś zatęchły, duszny obszar pokryty kilometrami skalnych zarośli i
opuszczonych sadów. Ten sobowtórczy region oddzielony jest jako pierwotny. Ale
ów dziki region mogą zamieszkiwać przeróżne fałszywie endemiczne i prastare
zwierzęta. Tam też napotkać możemy "innych", polnych ludzi z lepianek
połącznych silną więzią ze światem natury. Są to też ludzkie populacje kultywujące
swoją "tradycję", przyodziane w łachmany ze skóry i lniane narzuty. Tematem tego
procesu jest opisanie w sposób zrozumiały dzikiego regionu jaki występuje
jeszcze w wielu niebadanych obszarach. A są to niewysławione
środkowoeuropejskie górskie kotliny oraz rozległe pola i lasy. To także te regiony
wysunięte w Kaukazie północnym czy dalej hen aż po obszary wielkiej dzikiej
przyrody Azji Środkowej. Mamy także obszary czadyjskie i sudańskie, które kryją
tajemnicze dziwne i prastare populacje zwierzęce. Należy również wspomnieć o
niektórych wyspach na Oceanie Spokojnym ukrywających być może pewne
reliktowe fauny.
Są to regiony nie wskazane dość dokładnie na mapie. Jeden z
eksploratorów pakistańskich w zapiskach znanych jako Unrecorded explorations
(2004.cryptozoology.com) zwraca uwagę, że ponad 100 szczytów górskich o
wysokości ponad 6000 m. n.p.m. nie zostało do tej pory opisanych przez
geografów. Zwłaszcza jest jeszcze wielce prawdopodobne, iż te niezwykłe doliny i
rozległe porośnięte lasami górskie krainy skrywają nie jedną jeszcze zagadkę dla
zoologów i badaczy historii naturalnej. Wiemy skądinąd, iż takie regiony jak
północno-zachodni Afganistan górski, czy obszary wysunięte bardziej na północ
mogą okazać się regionami zapomnianymi. Ponoć zauważono tam stworzenia
ludzkie należące do innych populacji, co wydaje się być potwierdzeniem dzikiego
statusu regionu. wiemy również, iż pewne dzikie obszary zamieszkują nieznane
populacje futrzanych gatunków (zwierzęta ssacze) oraz rzadko stwierdzana
herpetofauna.
Możemy również próbować przeglądać stare przeźrocza przedstawiające
przebyte wyprawy do odległych zakątków Turkmenii czy irackiego Kurdystanu.
Szczególnym rodzajem badań jest studiowanie starych ksiąg zoologicznych
opisujących właściwe dokonania zoologów. Należy przeto mieć na uwadze faunę
krainy wielogórza, czyli gór Kopet Dag na południu Turkmenistanu.
Tajemnicze pozostają także góry Niszapurskie jako pasmo z licznymi jaskiniami i
roślinnością stepową. Należy się być może spodziewać w regionie zaskakującej
fauny zwierzęcej. Klimat tam panuje suchy kontynentalny. Prowadzi się hodowle
wielbłądów. W depresji Adzhakaya pozostały regiony zatrzymane w czasie. Także i
przedłużenia pasm Boysuntov na wschodzie regionu pokryte przez łąki alpejskie i
lasy jałowców mogą być obszarem budzącym potwierdzenie statusu wielkich dni
zoologii, które jeszcze nie mineły. Przewertowanie lokalnych systemów znaków w
księgach lub spisanych relacji lokalnych ludowych wierzeń odnośnie tej
zróżnicowanej fauny może nas naprowadzić na zaskakujące wnioski odnoszące
się do stanu różnych form w perspektywie zoologów.
Nie jest rzeczą zaskakującą, mówić o współczesnych dinozaurach. Należy
raczej szukać ich nieznanych populacji w odległych górskich ostępach
północnego Kaukazu czy libijskich gór. Ponieważ sam fakt istnienia zmian w
dynamice czasu jest zjawiskiem naocznym. Bo czy kurczak na patelni nie jest
naszym dinozaurem?
Nie jest ważne to co się dzieje, lecz własna reakcja na wynikłe wydarzenia. Za
przykład może służyć wyprawa polska Ksewerego Branickiego do północnej
części Afryki. Region ten jest biednie poznany i brakuje dostatecznej wiedzy o
stosowanych praktykach na tym terenie. Należy jednak wiedzieć, że w Afryce
północno-czadyjskiej lub w środkowym Sudanie górskim pozostały pewne
zwierzęce populacje niewykryte do dzisiaj. Jednym ze sposobów na wykrycie tych
zwierząt jest praktyka etnozoologów, którzy mogą stanowić o niebywałych
odkryciach populacji drogą rodem z postaci kryminalnych. Wiele było już
przypadków, gdy fauna była odkrywana poprzez poszlaki oraz pewne raporty
ludności lokalnej.
Jesteśmy świadomi, iż polska praktyka zoologiczna została w pewnym
momencie zaprzepaszczona. Oczywiście jeśli jesteśmy świadomi jest szczególna
sposobność do przeprowadzenia szczegółowych badań w formie assesment na
odległych i dzikich obszarach, gdzie do tej pory żadne badania "nie miały
miejsca". Dzika i nietypowa przyroda zarówno krajów dawnego jedwabnego
szlaku i dziesiątków górskich przełęczy tego obszaru jak i również dzikie obszary
Środkowej Europy skrywają tajemnice historii naturalnej. Oczywistością jest, iż
poznanie przyrody całego tego zasięgu pozostaje w kwestii badania
obserwatorów.
Zrozumiałe są innowacyjne technologie i praktyka poruczona na badania
przyrodnicze zaszytych autochtoniczych kudłatych oraz gadzich zwierząt.
Szczególnie ważne są tu wartości odkryc. Wyznaczone przez kraje i ich
instytucje bądź organizacje non-gov regiony wymagają precyzyjnego poznania.
Są to szczególnie słabo znane regiony nieuchronne zarówno dla obecnych jak i
przyszłych praktyk badawczych. Czy wiecie może już teraz kim są przyrodnicy? Te
wersety wyznaczają właściwe drogi poznania rezultatu. Brakuje niestety właściwej
kryptozoologii i eksploracyj prowadzonych przez iście właściwych badaczy. Co
więcej, nawet zoologia jest w zaniku w tem kraju. Uprawiane są jedynie jakieś
plugawe oceny na środowisko, bądź mami się lud tzw. rynkiem zoologicznym. Co
za bałwochwalcze i bezrozumne opisy tego jak się zdaje zblaziałego osądu.
Powróćmy jednak do zoologii na właściwem miejscu.
Celem zaskakującej zoologii jest wyjaśnienie poznawczych wartości jakie jej
przyświecają, jako jednej z nauk biologicznych. Zwróćmy też uwagę na
przedziwne stworzenia czy wybryki natury jakie w dawnych czasach mniemano o
najróżniejszych zwierzętach czy to gatunkach ssących lub pełzających.
słowa kluczowe:
populacja / kryptozoologia / ekologia / zbiory etnozoologiczne / konserwacja /
historia naturalna / eksploracja / próbki biologiczne
No publikacji/ 039plhvkq
02/09/2014. bv
wyprawa przyrodnika do dzikiego świata: badania i rozwiązania
pragmatyczne
Tomasz quatl- Pietrzak
opublikowano na luchowicz gabinet// gnhi.pl. wrzesień 2014.
WYPRAWA
PRZYRODNIKA DO DZIKICH OBSZARÓW: INTERDISCIPLINARY CENSUS IN REMOTE
AND FORESTED ZONES OF CENTRAL ASIA AND ELSEWHERE
BY TOMASZ PIETRZAK 08. 2014/ edited in 2016
BY TOMASZ PIETRZAK 08. 2014/ edited in 2016
Dokumenty
gnhi. 039plhvkq
QUATLWORK
PUBLICATIONS folder
budowania potencjału w ramach programu Badania i Rozwój z tytułu projektów
realizowanych przez luchowicz gabinet. wykorzystywanie zasobów naturalnych
bjologicznych// stworzenia i badania// dobra praktyka przyrodnicza. Wybrane
krótkie zapisy.
wykazania doświadczalnie i metodycznie wartości biologicznej. Jest to ten projekt,
w którym nauka wkracza do każdego działania co do natury tego zagadnienia. Wyprawa
do dzikiego świata jest elementem prawdziwego analitycznego działania znanego
pod nazwą: LUCHOWICKI TRAKTAT PRZYRODNICZY. Obraz jest prezentowany jako szerokie spektrum pod działaniem luchowicz gabinet.
„Cieszył się wędrówką do nieznanych miejsc, oglądaniem nieznanych rzek,
a trudy wynagradzała mu pasja poznania” tak pisał kiedyś Owidiusz. I również dziś
owa pasja poznania rozgrywa się na naszych oczach w regionach zapomnianych.
Wyprawa do dzikiego świata to zoologia kuriozalna. To powiew ożywczy
powietrza. Jest w tym jakieś zrozumienie, które rządzi zasobami biologicznymi.
Należy przeto sądzić, iż w owych populacjach istnieją różne formy zwierzęce w
wielkiej liczbie gatunków. Populacje są tutaj jednak istotne jako, iż wiele z nich stoi
na granicach gatunków. Gatunki są przeto opisane jako izolowane od siebie
populacje. Wiele ze zwierzęcych populacji jest znanych w tzw. etnowiedzy.
Nazywa się ich różnie i to jest również tematem frameworku zwanego wyprawą.
Ciągnąc dalej analizę przedstawiamy jasne teorie i przekazy na
tematy, które dla człowieka wydają się być nieodgadnione.
Idziemy w jakiś zatęchły, duszny obszar pokryty kilometrami skalnych zarośli i
opuszczonych sadów. Ten sobowtórczy region oddzielony jest jako pierwotny. Ale
ów dziki region mogą zamieszkiwać przeróżne fałszywie endemiczne i prastare
zwierzęta. Tam też napotkać możemy "innych", polnych ludzi z lepianek
połącznych silną więzią ze światem natury. Są to też ludzkie populacje kultywujące
swoją "tradycję", przyodziane w łachmany ze skóry i lniane narzuty. Tematem tego
procesu jest opisanie w sposób zrozumiały dzikiego regionu jaki występuje
jeszcze w wielu niebadanych obszarach. A są to niewysławione
środkowoeuropejskie górskie kotliny oraz rozległe pola i lasy. To także te regiony
wysunięte w Kaukazie północnym czy dalej hen aż po obszary wielkiej dzikiej
przyrody Azji Środkowej. Mamy także obszary czadyjskie i sudańskie, które kryją
tajemnicze dziwne i prastare populacje zwierzęce. Należy również wspomnieć o
niektórych wyspach na Oceanie Spokojnym ukrywających być może pewne
reliktowe fauny.
Są to regiony nie wskazane dość dokładnie na mapie. Jeden z
eksploratorów pakistańskich w zapiskach znanych jako Unrecorded explorations
(2004.cryptozoology.com) zwraca uwagę, że ponad 100 szczytów górskich o
wysokości ponad 6000 m. n.p.m. nie zostało do tej pory opisanych przez
geografów. Zwłaszcza jest jeszcze wielce prawdopodobne, iż te niezwykłe doliny i
rozległe porośnięte lasami górskie krainy skrywają nie jedną jeszcze zagadkę dla
zoologów i badaczy historii naturalnej. Wiemy skądinąd, iż takie regiony jak
północno-zachodni Afganistan górski, czy obszary wysunięte bardziej na północ
mogą okazać się regionami zapomnianymi. Ponoć zauważono tam stworzenia
ludzkie należące do innych populacji, co wydaje się być potwierdzeniem dzikiego
statusu regionu. wiemy również, iż pewne dzikie obszary zamieszkują nieznane
populacje futrzanych gatunków (zwierzęta ssacze) oraz rzadko stwierdzana
herpetofauna.
Możemy również próbować przeglądać stare przeźrocza przedstawiające
przebyte wyprawy do odległych zakątków Turkmenii czy irackiego Kurdystanu.
Szczególnym rodzajem badań jest studiowanie starych ksiąg zoologicznych
opisujących właściwe dokonania zoologów. Należy przeto mieć na uwadze faunę
krainy wielogórza, czyli gór Kopet Dag na południu Turkmenistanu.
Tajemnicze pozostają także góry Niszapurskie jako pasmo z licznymi jaskiniami i
roślinnością stepową. Należy się być może spodziewać w regionie zaskakującej
fauny zwierzęcej. Klimat tam panuje suchy kontynentalny. Prowadzi się hodowle
wielbłądów. W depresji Adzhakaya pozostały regiony zatrzymane w czasie. Także i
przedłużenia pasm Boysuntov na wschodzie regionu pokryte przez łąki alpejskie i
lasy jałowców mogą być obszarem budzącym potwierdzenie statusu wielkich dni
zoologii, które jeszcze nie mineły. Przewertowanie lokalnych systemów znaków w
księgach lub spisanych relacji lokalnych ludowych wierzeń odnośnie tej
zróżnicowanej fauny może nas naprowadzić na zaskakujące wnioski odnoszące
się do stanu różnych form w perspektywie zoologów.
Nie jest rzeczą zaskakującą, mówić o współczesnych dinozaurach. Należy
raczej szukać ich nieznanych populacji w odległych górskich ostępach
północnego Kaukazu czy libijskich gór. Ponieważ sam fakt istnienia zmian w
dynamice czasu jest zjawiskiem naocznym. Bo czy kurczak na patelni nie jest
naszym dinozaurem?
Nie jest ważne to co się dzieje, lecz własna reakcja na wynikłe wydarzenia. Za
przykład może służyć wyprawa polska Ksewerego Branickiego do północnej
części Afryki. Region ten jest biednie poznany i brakuje dostatecznej wiedzy o
stosowanych praktykach na tym terenie. Należy jednak wiedzieć, że w Afryce
północno-czadyjskiej lub w środkowym Sudanie górskim pozostały pewne
zwierzęce populacje niewykryte do dzisiaj. Jednym ze sposobów na wykrycie tych
zwierząt jest praktyka etnozoologów, którzy mogą stanowić o niebywałych
odkryciach populacji drogą rodem z postaci kryminalnych. Wiele było już
przypadków, gdy fauna była odkrywana poprzez poszlaki oraz pewne raporty
ludności lokalnej.
Jesteśmy świadomi, iż polska praktyka zoologiczna została w pewnym
momencie zaprzepaszczona. Oczywiście jeśli jesteśmy świadomi jest szczególna
sposobność do przeprowadzenia szczegółowych badań w formie assesment na
odległych i dzikich obszarach, gdzie do tej pory żadne badania "nie miały
miejsca". Dzika i nietypowa przyroda zarówno krajów dawnego jedwabnego
szlaku i dziesiątków górskich przełęczy tego obszaru jak i również dzikie obszary
Środkowej Europy skrywają tajemnice historii naturalnej. Oczywistością jest, iż
poznanie przyrody całego tego zasięgu pozostaje w kwestii badania
obserwatorów.
Zrozumiałe są innowacyjne technologie i praktyka poruczona na badania
przyrodnicze zaszytych autochtoniczych kudłatych oraz gadzich zwierząt.
Szczególnie ważne są tu wartości odkryc. Wyznaczone przez kraje i ich
instytucje bądź organizacje non-gov regiony wymagają precyzyjnego poznania.
Są to szczególnie słabo znane regiony nieuchronne zarówno dla obecnych jak i
przyszłych praktyk badawczych. Czy wiecie może już teraz kim są przyrodnicy? Te
wersety wyznaczają właściwe drogi poznania rezultatu. Brakuje niestety właściwej
kryptozoologii i eksploracyj prowadzonych przez iście właściwych badaczy. Co
więcej, nawet zoologia jest w zaniku w tem kraju. Uprawiane są jedynie jakieś
plugawe oceny na środowisko, bądź mami się lud tzw. rynkiem zoologicznym. Co
za bałwochwalcze i bezrozumne opisy tego jak się zdaje zblaziałego osądu.
Powróćmy jednak do zoologii na właściwem miejscu.
Celem zaskakującej zoologii jest wyjaśnienie poznawczych wartości jakie jej
przyświecają, jako jednej z nauk biologicznych. Zwróćmy też uwagę na
przedziwne stworzenia czy wybryki natury jakie w dawnych czasach mniemano o
najróżniejszych zwierzętach czy to gatunkach ssących lub pełzających.
słowa kluczowe:
populacja / kryptozoologia / ekologia / zbiory etnozoologiczne / konserwacja /
historia naturalna / eksploracja / próbki biologiczne
No publikacji/ 039plhvkq
02/09/2014. bv
Komentarze
Prześlij komentarz